Portfolio Tags Nederlands
-1
archive,tax-portfolio_tag,term-nederlands,term-27,stockholm-core-2.3.2,qodef-qi--no-touch,qi-addons-for-elementor-1.8.1,select-theme-ver-9.0,ajax_updown_fade,page_not_loaded,menu-animation-underline,,qode_grid_1300,qode_menu_,qode-mobile-logo-set,wpb-js-composer js-comp-ver-6.7.0,vc_responsive,elementor-default,elementor-kit-

Even kaas halen

Grootouderschap wordt meestal geassocieerd met geluk en plezier. Maar voor de tienduizenden grootouders die hun kleinkinderen nooit meer zien is het een bron van verdriet. Aanleiding tot de breuk zijn conflicten zoals echtscheidingen, waarna opa’s en oma’s door de ouders worden verstoten. Hoe leg je vrienden uit dat jij niet die gezellige grootouder bent voor wie zij je houden? Je hebt het gevoel dat je faalt en gaat het onderwerp uit de weg. En hoe ervaren kleinkinderen de verstoting van opa’s en oma’s?

Omdat grootouders een belangrijke rol in het leven van kinderen kunnen spelen, kennen verscheidene landen een omgangsregeling. Nederland loopt hierin achter. Maar in mei 2023 is een wetsontwerp ingediend, drempelverlaging omgang grootouders, dat het ouderen iets gemakkelijker zal maken hun kleinkinderen weer te zien, al moeten ze nog wel naar de rechter.

In Even kaas halen wordt het thema, soms pijnlijk humoristisch, vanuit het perspectief van drie generaties beschreven: grootouder, ouder en kleinkind. Behalve dichter en schrijver is De Groen zelf één van de twintigduizend verstoten Nederlandse grootouders. Met haar novelle probeert ze het zwijgen te doorbreken.

Sebuah gambar

Seperti Tuhan telah menggaris
di langit dengan pensil berwarna:
riang dan rapuh
seperti dia menyatukan
kaki demi kaki dengan tintanya
dan menyimpan pena
yang kecil dan halus
untuk sayap-sayapmu,
transparan seperti kaca bermotif
begitulah kamu tergambar.
Tuhan tersenyum
dan menamaimu Capung.

Terjemahan: © Siti Wahyuningsih dan Albert Hagenaars

EEN TEKENING
Alsof god met kleurpotlood
een streepje in de lucht
trok: vrolijk en fragiel
alsof hij er met inkt
poot voor poot aan vastmaakte
en het fijnste pennetje
bewaarde voor je vleugels
doorzichtig als figuurglas
zo werd je getekend.
God lachte vergenoegd
en noemde je Libelle.

Uit: Hebben mollen weet van zonsondergangen?
Penerbit: In de Knipscheer, kota Haarlem, 2020
Photo penyair: Henk de Groen
Desain sampul buku : Anders Kilian

Een Hollandse Chinees

Een hanvol piraatjes gaat vooral over Noortje en haar jongere broertje Koen. Een Hollandse Chinees gaat vooral over Koen en zijn oudere zusje Noortje. Soms is het fijner de jongste te zijn en soms kun je beter de oudste zijn. Bij deze verhalen liet De Groen zich inspireren door haar eigen kinderen. 6 jaar e.o.

(Uitg. Van Goor, 1985)

Het boekje werd zeer gewaardeerd en in 1999 herdrukt als Een huis vol schatten
(Uitg. Zwijsen, 1999)

Een handvol piraatjes

Een hanvol piraatjes gaat vooral over Noortje en haar jongere broertje Koen. Een Hollandse Chinees gaat vooral over Koen en zijn oudere zusje Noortje. Soms is het fijner de jongste te zijn en soms kun je beter de oudste zijn. Bij deze verhalen liet De Groen zich inspireren door haar eigen kinderen. 6 jaar e.o.

(Uitg. Van Goor, 1985)

Het boekje werd zeer gewaardeerd en in 1999 herdrukt als  Rrruzie  (Uitg. Zwijsen 1999)

De bende van Barbra

Als een bende milieuactivisten een rijke dame ontvoert, wordt die laatste hun bendeleider. Allerlei wantoestanden nemen ze op de korrel, op een heel originele manier. 11 jaar e.o.

(Uitg. West-Friesland, 1980)

Het foetsie-kind

Reintje ontdekt bij toeval dat ze een wegdenker is. Wat haar niet bevalt verdwijnt, is zomaar opeens foetsie. Dat kan reuze handig zijn, maar ook voor problemen zorgen… 9 jaar e.o.

(Uitg. Van Goor, 1985)

De olifanteruiter

Nog een fantasieverhaal: Govert en Sara, broer en zus, leren een vreemde vrouw kennen. Er zou een steekje aan los zijn of is er meer aan de hand? Henna, zoals de vrouw heet, kan zich in dieren veranderen. Grote zowel als kleine. 9 jaar e.o.

(Uitg. Van Goor, 1988)

Van het jongetje dat maar doorgroeide

Isabella krijgt een broertje (Boris) dat alle groeirecords breekt. Gelukkig heeft Boris Isabella. Zij leert hem zijn eerste woordjes en klimt op zijn schoot als hij getroost moet worden. Maar ook zij kan niet voorkomen dat het huis te klein wordt. Het boek leest als een grappig fantasieverhaal, maar is ook een knipoog naar een maatschappij waarin alles moet groeien. 9 jaar e.o.

(Uitg. Van Goor, 1990)

Ik wil een hond

Welk kind wil geen hond en hoeveel ouders zien bezwaren? Zo ook die van Jos, maar hoewel alles even in het honderd loopt, wacht hem toch een verrassing. 6 jaar e.o.

(Uitg. Zwijsen, 1994)