Isabella krijgt een broertje (Boris) dat alle groeirecords breekt. Gelukkig heeft Boris Isabella. Zij leert hem zijn eerste woordjes en klimt op zijn schoot als hij getroost moet worden. Maar ook zij kan niet voorkomen dat het huis te klein wordt. Het boek leest als een grappig fantasieverhaal, maar is ook een knipoog naar een maatschappij waarin alles moet groeien. 9 jaar e.o.

(Uitg. Van Goor, 1990)